Γραφίστες

εναντίον

Web Designers:

μια μάταιη

εμφύλια διαμάχη

Γιατί οι δυο βασικοί κλάδοι «καλλιτεχνικής» προβολής και επικοινωνίας του σύγχρονου μάρκετινγκ βρίσκονται διαρκώς στα μαχαίρια; Κλέβει ο ένας το ψωμί του άλλου ή είναι απλά θέμα πρεστίζ και... lifestyle;

Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ, Η ΚΟΝΤΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΕΛΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΕΧΘΡΟ: ΤΗΝ ΑΙ.

Κάθε σχεδιαστής έχει ένα απαράβατο καθήκον: να επηρεάζει με τη δημιουργικότητα, το ταλέντο και την τεχνογνωσία του την εξέλιξη του συνόλου της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών. Χωρίς τους σχεδιαστές, το μάρκετινγκ θα ήταν ανάπηρο. Η προβολή και η επικοινωνία, στείρα. Η ενημέρωση, πληκτική.

Κι όμως, στην εποχή της διαρκώς εξελισσόμενης τεχνολογίας, οι γραφίστες και οι σχεδιαστές ιστοσελίδων οδηγούνται συχνά σε φιλονικίες και «αψιμαχίες», επειδή ακριβώς τα όρια της δικαιοδοσίας τους είναι σε πολλές περιπτώσεις διαβλητά.

Τα τελευταία χρόνια, όταν βλέπουμε μια αγγελία για θέση εργασίας γραφίστα, με την περιγραφή να απαιτεί γνώσεις Flash, Dreamweaver, PHP, CSS, Java και κωδικοποίησης, μας έρχεται να κλάψουμε και να γελάσουμε μαζί, αφού, προφανώς ο πελάτης δεν γνωρίζει τι σημαίνει γραφίστας και τι σχεδιαστής (ή προγραμματιστής) ιστοσελίδων.

Αλλά το σίγουρο είναι πως οι wed designers δεν είναι γραφίστες και οι γραφίστες δεν είναι web designers. Οι διαφορές είναι αρκετές, όσο αν και οι δυο ομάδες επαγγελματιών κατατάσσονται στην κατηγορία «σχεδιαστές» από την αγορά του μάρκετινγκ (και όχι μόνο) .

Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και ο Σέιν Σνόου,

βραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος (GQ, Fast Company, Wired και The New Yorker), ερευνητής, συγγραφέας και ομιλητής με μεγάλη γνώση και εξειδίκευση στις εφαρμοσμένες τέχνες και την επιστήμη της καινοτομίας.

Σε άρθρο του στο προσωπικό του blog κάνει μια ανάλυση για τον ακήρυκτο εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα σε γραφίστες και σχεδιαστές ιστοσελίδων, εξηγώντας με έναν «ακαδημαϊκό» τρόπο τις βασικές διαφορές τους:

Δημιουργικότητα εναντίον λειτουργικότητας, σημειώσατε Χ

«Οι γραφίστες ξεκινούν από το τίποτε τίποτα και χτίζουν κάτι, μέσα από την εγγενή ικανότητα δημιουργίας και εξισορρόπησης στοιχείων που διαθέτουν, δημιουργώντας -ως επί το πλείστον- μια ευχάριστη αίσθηση μηνυμάτων για τον τελικό χρήστη, με πολλαπλές εφαρμογές σε έντυπο ή ψηφιακό υλικό.

Αντίθετα, οι σχεδιαστές και οι προγραμματιστές ιστοσελίδων παίρνουν λέξεις, αριθμούς και σύμβολα για να δημιουργήσουν κάτι που έχει καθορισμένη μορφή και συγκεκριμένη λειτουργία», γράφει ο Σνόου, προσθέτοντας:

«Ο γραφιστικός σχεδιασμός χρησιμοποιεί οπτικό περιεχόμενο (συμπεριλαμβανομένων εικόνων, τυπογραφίας και διάταξης) για τη μετάδοση μηνυμάτων σε ένα προκαθορισμένο κοινό ή αγορά-στόχο (υποχρεωτικά). Ο σχεδιασμός ιστοσελίδων απαιτεί πολλά από τα ίδια εργαλεία και δεξιότητες, αλλά προχωρά ένα βήμα παραπέρα: μπορεί να απευθυνθεί σε χρήστες, αγορές και καταναλωτές σε όλον τον πλανήτη (δυνητικά)».

Μαζί δεν κάνουμε

και χώρια δεν μπορούμε

«Οι σχεδιαστές ιστοσελίδων χρειάζονται απαραίτητα ικανές γνώσεις προγραμματισμού ώστε να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα ή έναν ιστότοπο για την προβολή οπτικού περιεχομένου. Ένας γραφίστας δημιουργεί κυρίως έντυπες εργασίες και ψηφιακό περιεχόμενο για αυτόν τον ιστότοπο», λέει ο Σνόου. «Βέβαια, οι κλασικοί γραφίστες χρειάζονται τους προγραμματιστές και τους web designers για να κάνουν τα σχέδιά τους να λειτουργούν σε μια ιστοσελίδα, αλλά οι δημιουργοί ηλεκτρονικών πολυμέσων χρειάζονται περισσότερο τους γραφίστες για να κάνουν τους ιστότοπους συνεκτικούς και οπτικά ευχάριστους».

«Οι γραφίστες βλέπουν χιλιάδες τρόπους

για να δημιουργήσουν ένα μήνυμα,

πολλοί από τους οποίους

απλώς δεν θα λειτουργήσουν.

Οι σχεδιαστές και οι προγραμματιστές ιστοσελίδων βλέπουν μόνο έναν τρόπο, που όμως,

σχεδόν πάντα δουλεύει σωστά».

Ο Σπάιντερ Σνάιντερ είναι εικονογράφος και δημοσιογράφος σε περιοδικά για γραφίστες και web designers (Smashing Magazine και OneXtraPixel), ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος της The Usual Gang of Idiots του περιοδικού MAD και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συνδικαλιστικού φορέα Graphic Artists Guild.

Σε άρθρο του, ο Σνάιντερ γράφει:

«Εάν, για παράδειγμα, ένας web designer ή developer σχεδίαζε ένα κτίριο, αυτό θα ήταν ψηλό σαν ουρανοξύστης, τετράγωνο, συμπαγές, προφανώς γυάλινο αλλά ασφαλές, ίσως με ένα ή δυο παράθυρα σε κάθε όροφο που να ανοιγοκλείνουν», σημειώνει ο Σνάιντερ και αντιπαραθέτει: «Οι γραφίστες θα σχεδίαζαν μια έπαυλη στο μέσον ενός πλούσιου δάσους (ή δίπλα στο κύμα), κατασκευασμένη από μια ποικιλία υλικών (πέτρα, ξύλο, μέταλλο και γυαλί), περιτριγυρισμένη με ανθισμένους κήπους, μια μεγάλη πολυτελή πισίνα και ένα κιόσκι για πάρτι ή μπάρμπεκιου».

Κόντρες για τη γκλαμουριά,

το σεξ και τα φράγκα!

Όσον αφορά στις διαφορές στο life style, ο Σνάιντερ -έχοντας χρησιμοποιήσει στοιχεία από στατιστικές έρευνες, και παράλληλα εξαντλώντας το περίσσειο χιούμορ του- γράφει: «Οι γραφίστες λατρεύουν το Star Wars και οι ηλεκτρονικοί σχεδιαστές αγαπούν τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Οι γραφίστες κάνουν σεξ πιο συχνά λόγω της "γκλαμουριάς" της επαγγελματικής ιδιότητάς τους. Οι web designers, και ειδικά οι web coders μπορεί να το κάνουν λιγότερο, αλλά γι’ αυτό ακριβώς το λόγο το απολαμβάνουν περισσότερο. Οι γραφίστες ονειρεύονται να γίνουν πλούσιοι και διάσημοι -κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ. Αλλά αν κρίνουμε από τον Bill Gates και τον Mark Zuckerberg, οι web developers (και οι digital experts γενικότερα) έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν το συγκεκριμένο όνειρο πραγματικότητα».

Η οπτική γωνία του κριέτιβ*:

Παρά τις διαφορές που παραθέτουν οι Σνόου και Σνάιντερ, κάθε σχεδιαστής και δημιουργός υλικού προβολής και επικοινωνίας -είτε κλασικός γραφίστας, είτε web designer- αποτελεί τον «αφρό» της δημιουργικότητας στον τεράστιο ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου μάρκετινγκ. Δεν είναι «εμείς» εναντίον «αυτών». Είμαστε όλοι καλλιτέχνες -και όχι ρομπότ-, που ξέρουμε πώς να δημιουργούμε κάτι από το τίποτα. Και, κυρίως, όλοι μας («εμείς, οι γραφίστες και «αυτοί», οι web experts) έχουμε έναν κοινό εχθρό μας -την τεχνητή νοημοσύνη- που βρίσκεται ήδη μέσα στα χωράφια μας, τα σπίτια και τα μαγαζιά μας.

Όλοι είμαστε σχεδιαστές.

Και τα κοινά που μας ενώνουν είναι περισσότερα

από αυτά που μας χωρίζουν.

Ας στρέψουμε, λοιπόν, όλα τα όπλα μας

ενάντια στον μεγάλο πόλεμο με την ΑΙ

και όχι για τις αναμεταξύ μας «εμφυλιακές» προστριβές.