Εάν είσαι freelancer γραφίστας με μια σχετική εμπειρία, πιθανότατα θα έχεις συναντήσει πολλούς πελάτες με τους οποίους ήταν πολύ δύσκολο όχι μόνο να συνεργαστείς, αλλά ούτε καν να συνεννοηθείς. Αλλά για να μην χάνεις κανέναν πελάτη από εδώ και στο εξής, εδώ θα βρεις μερικές χρήσιμες συμβουλές για να είσαι πάντα νικητής στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων.

 

Ποιος είναι το αφεντικό;

Το πιο σημαντικό πράγμα για σένα είναι να κατανοήσεις πως είσαι αφεντικό του εαυτού σου και κανείς δεν μπορεί να σου επιβάλλει νόρμες και κανονισμούς που παραπέμπουν σε υπαλληλική νοοτροπία. Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα; Ένας υποψήφιος πελάτης, ο οποίος πιστεύει ότι εργάζεσαι αποκλειστικά για αυτόν, συμπεριφερόμενος σαν να ήταν το αφεντικό σου.

Δες πώς θα ξεπεράσεις το σκόπελο χωρίς να χάσεις την παρτίδα:

 

> Από το πρώτο ραντεβού παίξε με ανοιχτά χαρτιά, κάνοντας τον πελάτη να καταλάβει ότι είσαι εκεί γι’ αυτόν, και ζητώντας να σου εξηγήσει ποιες είναι οι άμεσες γραφιστικές ανάγκες του. Δηλαδή, πέρασέ τον εσύ από «συνέντευξη» και όχι αυτός εσένα!

 

> Αφού σου εξηγήσει πλήρως το στόχο του, βάλε τα θεμέλια για μια προφορική συμφωνία στην οποία θα του αναφέρεις ρητά και κατηγορηματικά τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτόν, σε πόσο χρόνο και με ποιες πρακτικές προϋποθέσεις. Κράτα μόνο κλειστά εκείνα τα «χαρτιά» σου, που αφορούν στην οικονομική προσφορά -ακόμη κι αν ο πελάτης επιμένει να του δώσεις μια τιμή από το πρώτο λεπτό της συνάντησης.

 

> Αποχαιρέτησε με τον δέοντα επαγγελματικό σεβασμό, και ενημέρωσέ τον ότι για το οικονονικό ζήτημα θα επικοινωνήσεις με e-mail το συντομότερο δυνατό. Και άφησέ τον να... βράζει στο ζουμί του.

 

Αυτή είναι η πρώτη κίνηση, που θα βάλει αυτομάτως τον πελάτη στη θέση του... πελάτη και όχι του αφεντικού.

 

Ακόμη και εάν «καίγεσαι» πραγματικά να πάρεις τη δουλειά, σκόπιμο είναι να περιμένεις να περάσουν τουλάχιστον δυο μέρες πριν στείλεις το επίσημο e-mail με την κοστολόγηση, αφού πρώτα έχεις σχεδιάσει στο μυαλό σου το πρότζεκτ και το έχεις αξιολογήσει ενδελεχώς σε όλους τους τομείς: δημιουργικά, χρονικά, πρακτικά και οικονομοτεχνικά.

 

> Μην επαφίεσαι στον ενθουσιασμό και στην καλλιτεχνική σου αξιοσύνη. Μπορεί για σένα, να είναι «παιχνιδάκι» να ετοιμάσεις σε ένα Σαββατοκύριακο μια σειρά από προσχέδια που θα βγάζουν μάτια, αλλά εάν δεν προνοήσεις να υπολογίσεις αλλαγές επί αλλαγών, διορθώσεις επί διορθώσεων και υπερωρίες επί υπερωριών, που μπορεί να προκύψουν κατά την εκτέλεση του πραγματικού έργου (ανάλογα με την δυστροπία του κάθε πελάτη), θα βρεθείς με την πλάτη στον τοίχο.

Γι’ αυτό, στο e-mail που θα αποστείλεις με τα προσχέδια προς έγκριση και την αντίστοιχη οικονομική προσφορά, φρόντισε να αναφέρεις αναλυτικά τις υπηρεσίες και τις εφαρμογές που μπορείς να παρέχεις για το συγκεκριμένο έργο, προσθέτοντας μια παράγραφο αφιερωμένη στις επιπλέον δυνητικές εργασίες που μπορεί να παρουσιαστούν, με το ανάλογο -έξτρα- κόστος, φυσικά.

Τεράστια υποσημείωση στο e-mail: Ζητάς ΠΑΝΤΑ, ΠΑΝΤΑ, ΠΑΝΤΑ! μια προκαταβολή (20%) για να προχωρήσεις στην τελική εκτέλεση του γραφιστικού έργου.

 

Αυτή είναι η δεύτερη κίνηση, που θα βάλει αυτομάτως τον πελάτη στη θέση του ...πελάτη και όχι του αφεντικού, ενώ παράλληλα σού διασφαλίζει το μίνιμουμ κόστος των δημιουργικών εργατοωρών που θα δαπανήσεις για λογαριασμό του.

 

Άπαξ και απαντήσει θετικά για τις προσφερόμενες υπηρεσίες και καταφατικά για την οικονομική προσφορά, μπορείς να νιώσεις νικητής της παρτίδας.

Από εκεί και μετά, το αφεντικό είσαι -εντελώς- εσύ.

Κάνε τα «μαγικά» σου, και προχώρα.

 

«Νταντά» και «νεράιδα»

Είναι πάρα πολλοί οι ταλαντούχοι startuppers επιχειρηματίες εκεί έξω που ξεκινούν από το μηδέν, «γεννώντας» ένα «μωρό» (το προϊόν ή την υπηρεσία τους), και οι οποίοι θέλουν να το δουν να μεγαλώνει, να δυναμώνει, να θεριεύει και να κυριαρχεί στην αγορά, περιμένοντας από σένα να κάνεις το όνειρό τους πράξη, μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο.

 

Λοιπόν, άκου αυτό: αυτοί οι πελάτες, που ξεκινούν από το ναδίρ και που κάποια στιγμή θα τους δεις να φτάνουν στο ζενίθ της αγοράς τους, είναι για σένα ένα πολύ αισιόδοξο πρότζεκτ. Εάν μπορέσεις να τους κατακτήσεις δημιουργικά, γραφιστικά και επικοινωνιακά (και αντέχεις το ρίσκο), θα έχεις επενδύσει σε ένα «χρυσωρυχείο», που θα σου δίνει δουλειά όλο τον χρόνο, για πολλά χρόνια μετά και με διαρκώς αυξανόμενα οικονομικά «πακέτα».

 

Εάν δεν διαισθανθείς και δεν αφουγκραστείς την ιδέα του συγκεκριμένου startupper πελάτη -αντιμετωπίζοντας το «μωρό» του σαν να ήταν δικό σου-, σίγουρα θα φρικάρει, θα θυμώσει και θα επιλέξει άλλη «νταντά».

 

Ακόμη και εάν ως γραφίστας δεν σου αρέσουν οι ροζ κορδέλες, τα γαλάζια συννεφάκια, οι μπεζουλί γιρλάντες και οι ροδοκόκκινες μπορντούρες, το «μαγικό ραβδί» που διαθέτεις μπορεί να κάνει όλα τα ασύμβατα, συμβατά: τόσο κοντά στα αισθητικά σου μέτρα, όσο και βαθιά μέσα στην οπτική ματιά του πελάτη.

 

Ανακάτευε συχνά την τράπουλα

Οι περισσότεροι γραφίστες κατηγορούν τους πελάτες τους επειδή τους δίνουν ανεπαρκή ή κακής ποιότητας αρχεία. Οι περισσότεροι πελάτες θα κατηγορήσουν τους γραφίστες επειδή δεν μπορούσαν να τους προσφέρουν το ζητούμενο σύμφωνα με τις οδηγίες τους.

Πίστεψέ το: σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα είσαι εσύ και όχι οι πελάτες. Γιατί;

 Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση έχει να κάνει με το πώς διαχειρίστηκες, επικοινώνησες και ερμήνευσες εξαρχής το πρότζεκτ που ανέλαβες. Κακά τα ψέματα, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο (το αφεντικό, όχι).

Και επειδή είσαι ένας freelancer γραφίστας -αφεντικό του εαυτού σου-, ανακάτεψε ξανά την τράπουλα και ρίξε όλα τα καλά χαρτιά σου στο τραπέζι για να δείξεις ένα αποτέλεσμα που ταυτίζεται με το όραμα του πελάτη. Με μια τέτοια ευελιξία, ακόμη και ο πιο κακότροπος πελάτης θα γίνει μόνιμος τροφοδότης του μηνιαίου λογαριασμού σου.

 

Εσύ ορίζεις τους κανόνες του παιχνιδιού

Στις χειρότερες περιπτώσεις, δηλαδή:

α) όταν ο πελάτης δεν κατανοεί ή αντιδρά στις δημιουργικές ιδέες σου,

β) όταν θέλει να γίνει ...γραφίστας στη θέση του γραφίστα,

γ) όταν σου ζητά τρελά «νυχτοκάματα» ή

δ) όταν «ξεχνά» να πληρώσει τις απαιτούμενες αμοιβές για να προχωρήσει το έργο,

πάρε το καπελάκι σου και φεύγα, αφήνοντάς τον στα κρύα του λουτρού!

​

Να θυμάσαι ότι ως freelancer γραφίστας, είσαι αληθινό αφεντικό του εαυτού σου. Οπότε έχεις την εξουσία να «απολύσεις» εσύ τον πελάτη και όχι το αντίστροφο.

 

Αρκεί να έχεις πάρει την προκαταβολή (τουλάχιστον)...