Το κλασικό βιβλίο του Χόρας Μακόι «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» (1935) είναι εμπνευσμένο από μια παιδική εμπειρία του συγγραφέα, όταν είδε να πυροβολούν ένα γερασμένο άλογο. Ωστόσο, το μυθιστόρημα (το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Σίντνεϊ Πόλακ το 1969), αποτελεί μια αλληγορική αναφορά στον εξευτελισμό στον οποίο υπόκεινται μεγαλύτεροι ηλικιακά εργαζόμενοι ή και συνταξιούχοι για να κερδίσουν ένα πενιχρό εισόδημα -με τους ήρωες του έργου να συμμετέχουν σε έναν διαγωνισμό χορού μέχρι θανάτου, στον οποίο νικητής αναδεικνύεται όποιος καταφέρει να παραμείνει όρθιος για όσες περισσότερες ώρες αντέξει.

Μήπως άραγε το ίδιο βιώνουν και οι γραφίστες που είναι σήμερα πάνω από τα 50 τους χρόνια;

Η μελέτη «Graphic Designers Surveyed» παρουσίασε έναν συναρπαστικό παράγοντα που έχει συζητηθεί ελάχιστα στο παρελθόν ή τουλάχιστον παρέμενε σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητος στο επάγγελμα. Σύμφωνα με την έρευνα, που διεξήγαγαν ειδικοί συντάκτες-γραφίστες για λογαριασμό του εκδοτικού οίκου GraphicDesign&, ο αριθμός των ενεργών επαγγελματιών γραφιστών σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία άνω των 50 ετών είναι εκπληκτικά χαμηλός: 4,1%! Το 56,6% είναι άτομα που διανύουν την δεύτερη δεκαετία της ζωής τους, ενώ 26,9% είναι γραφίστες πάνω από τα 30. Στη μέση ηλικία (40+), το ποσοστό δεν ξεπερνά το 10%. Ωστόσο, για τους πραγματικούς βετεράνους γραφίστες άνω των 60 ετών, η παρουσία τους σχεδόν εκμηδενίζεται: 0,8%...

Είναι λοιπόν η γραφιστική ένα επάγγελμα που σχετίζεται αποκλειστικά με τη νέα γενιά; Και αν ναι (δικαίως ή αδίκως), τι κάνει (και τι λέει) σήμερα η παλιά γενιά των γραφιστών; Η έρευνα, έχει τις απαντήσεις...